مزایا و معایب دورکاری چیست؟
دورکاری شیوۀ جدیدی برای کار کردن نیست؛ بلکه این روش از سال‌ها پیش در بسیاری از کشورهای توسعه یافته به کار می‌رفته و نتایج موفقیت‌آمیز آن نیز به اثبات رسیده است.
مزایای دورکاری را می‌توان از سه جنبۀ فردی(کاهش در هزینه و زمان مسافرت، بهبود فرصت‌های کاری، اختلال کمتر در زندگی خانوادگی و توازن بین زندگی کاری و خانوادگی، انعطاف در کار، ایجاد کار برای معلولان)، سازمانی(کاهش هزینه و بهبود بهره‌وری شغلی کارکنان و سازمان) و اجتماعی(آلودگی، کاهش ترافیک، فرصت‌های کاری وسیع‌تر و تجدید حیات اقتصادی)، مورد توجه قرار داد.
مزایای دیگر دورکاری عبارتند از:
- کاهش ترافیک و مصرف انرژی.
- کاهش نرخ بیکاری در اثر ایجاد مشاغل جدید.
- تدارک شرایط اشتغال برای کلیۀ شهروندان اعم از معلولان، زنان خانه‌دار و …
- افزایش عدالت اجتماعی و توسعۀ عمران روستایی.
- کاهش مشکلات مرتبط با کنترل حضور و غیاب کارکنان.
- توجه به نتیجۀ کار و نه به ساعات حضور فرد.
- گسترش جغرافیایی حوزه‌های عملکرد سازمان‌ها و ارایۀ خدمات در سطح ملی و بین‌المللی.
- امکان انتخاب کارکنان بدون محدودیت جغرافیایی.
- بهبود شرایط کار کارکنان، افزایش رضایت و بهره‌وری شغلی کارکنان.
- افزایش استقلال شغلی کارکنان.
- صرفه‌جویی در هزینه‌های مختلف زمانی و مالی کارکنان.
- کاهش فشارهای روانشناختی ناشی از محیط کار و تعاملات اجتماعی روزمره.
- افزایش زمان آزاد کارکنان.
- افزایش ارتباطات خانوادگی و بهبود شرایط خانوادۀ کارکنان، و
- حفظ محیط زیست از طریق کاهش آلودگی هوا.
دورکاری نیز همانند دیگر ابعاد رفتاری در سازمان دارای مشکلاتی می‌باشد که باید شناخته شوند. اکنون می‌دانیم هرچند دورکاری می‌تواند راه‌حلی قدرتمند برای شماری از مشکلات مربوط به محل کار افراد باشد؛ اما با مشکلاتی نیز همراه است. نمونه‌هایی از این مشکلات عبارتند از:
- مشکلات مربوط به نظارت بر کارکنان در حین انجام دادن کار؛
- نگرانی از انزوای اجتماعی کارکنان و مشکلات ناشی از منزوی شدن افراد؛
- نیاز مدیریت به؛ برنامه‌ریزی دقیق، توجه به فناوری، رعایت قوانین و مقررات قانونی، انتخاب و آموزش سرپرستان، دورکاران و نظایر آن؛
- آماده نبودن سازمان برای انجام تغییرات فرهنگی در سازمان؛
- هزینه‌های مالی اضافی برای تهیۀ تجهیزات دورکاری(مانند رایانه، هزینه برای برقراری ارتباطات اینترنتی و نظایر آن)؛
- بی‌اعتمادی به کارکنان؛
- نیاز به سرمایه‌گذاری برای ایجاد فضای کاری در خانه؛
- نیاز دورکاران به سواد رایانه‌ای و آشنایی با زبان انگلیسی؛
- کنترل ضعیف و سختی ارزیابی عملکرد کارکنان دورکار توسط کارفرمایان؛
- کاهش ارتباطات شغلی و تعاملات اجتماعی؛
- نبود مدیریت متمرکز بر شیوۀ انجام دادن وظایف به وسیلۀ کارکنان؛
- نیاز به پشتوانۀ قانونی مناسب؛
- نیاز به امنیت اطلاعات و مقابله با تهدیدات شبکه‌ای، و
- نیاز به شبکه‌های رایانه‌ای، سخت‌افزارها و نرم‌افزارهای پشتیبانی.
- ۹۸/۰۶/۲۱